ایجاد انضباط و روش تربیت کودک دکتر هلاکویی
قبل از پرداختن به انضباط در روش تربیت کودک دکتر هلاکویی بیان چند نکته ضروری است.
در سالهای دور برای اداره و تربیت یک انسان از شیوه ترس ، تنبیه و کنترل استفاده شده است. بنابراین قبلا شیوه پدر و مادر مبتنی بر بازداشتن فرزند از کار بد بوده نه آموختن کار خوب. ولی در دنیای امروز پرورش ، تعلیم و تربیت جایگزین شیوه قدیمی شده است.
"در
مفهوم پرورش: مواظبت ومراقبت از زندگی در حال رشد. البته پرورش فقط مراقیت است نه دخالت و یا ایجاد تغییر در مسیر و فرایند رشد و آنچه که کودکمان هست و یا می‌تواند باشد.
مفهوم تعلیم: تعلیم در کل به معنی انتقال دانش است. انتقال علم ، هنر , فلسفه ، فن یا مهارت و در دنیای امروز ورزش می‌تواند جزئی از تعلیم باشد.
مفهوم تربیت: تربیت از یک طرف بر اساس محبت و خدمت استوار است و از جانب دیگر، گرایش به ارزشهای مطلق اخلاقی و انسانی است.
از نظر هلاکویی یکی از عوامل مهم در تربیت فرزند انضباط است. پدر و مادر باید این عامل را در کودک خود تقویت کرده و به رشد آن بپردازند.
انضباط در روش تربیت کودک دکتر هلاکویی
متاسفانه در بسیاری از جوامع انضباط به معنی فرمانروایی ، فرمان صادر کردن ، قدرت نمایی و به نوعی کنترل و یا تنبیه کودک به کار میرود. حال آنکه از نظر هلاکویی انضباط به معنی آموختن است.
در روش تربیت کودک دکتر هلاکویی انضباط دارای پنج پایه و اساس محکم است:
۱- فرزندتان باید به دنبال کشف حقیقت و درک واقعیت باشد
لازمه انضباط این است که به کودک واقعیت را بشناسانید. شما باید او را علاقه‌مند به درک واقعیت و تحقیق در این زمینه کنید. کودکی که مایل است دقیقا بداند و بفهمد. کودکی که با حدس و گمان و یا تخیل زندگی نمی‌کند. کودکی که با مبالغه و یا بزرگ کردن بیش از حد موضوعات برخورد نمی‌کند.
به عنوان مثال اگر روزی به چنین کودکی گفتید که: چند نفر آمدند؟. آنها را می‌شمارد نه اینکه بگوید “صد نفر آمدند”. و برخی مواقع خود ما اگر موضوعی را چند بار به فرزندمان گوشزد کردیم، میگوییم: “این موضوع را صد بار بیان کردم”. یا اگر چند دقیقه منتظر کسی شدیم میگوییم: “یک ساعت است که منتظر تو هستم”. چنین رویکرد و نگاهی در امر تربیت کودک مضر است. درواقع کودک ما باید واقعیت را بپذیرد و با آنها واقعبینانه و درست برخورد کند و یا حتی در صدد تغییر آن برآید. او نباید چون موضوعی را درست نمی‌بیند و یا دوست ندارد پس واقعیت را تغییر داده و مثلا ده نفر را صد نفر و ده دقیقه را دو ساعت ببیند. در واقع این کار حمله به اساسی‌ترین موضوع انضباط یعنی درک واقعیت است.
توجه داشته باشید
واقعیت، آن چیزی است که هست و حقیقت، آن چیزی است که باید باشد. پس از آشنایی کودک با واقعیت باید او را در جهت تحقق حقیقت (آنچه که باید باشد) یاری کنیم. به عنوان مثال اگر در جهانی هستیم که جنگ به عنوان یک واقعیت است (آنچه که هست) ، صلح به عنوان یک حقیقت (آنچه که باید باشد) تلقی می‌شود. اگر دشمنی یک واقعیت باشد، دوستی یک حقیقت است. حال اگر ما در این زمینه به کودکمان کمک کنیم اولا او را متوجه یک واقعیت کرده و ثانیا او را متوجه حقیقتی کرده‌ایم که ما در ذهن خود آرزوی تحقق آن را داریم.
البته معنی مهم دیگر حقیقت، تطابق شناخت ما با واقعیت است. به عنوان مثال اگر گفتیم دمای اتاق بیست و پنج درجه است واقعا چنین باشد.
۲- مسئولیت‌های متناسب به فرزندتان بدهید
منظور از مسئولیت پذیری چیست؟. آن است که فرزندمان را به جایی برسانیم که بتواند نیازهای خود را برآورده کند و به خودکفایی برسد. به قول هلاکویی: کودک انسان از سه سالگی به بعد باید بپذیرد که در این جهان فقط مهمان نیست بلکه صاحبخانه نیز هست. او باید در بسیاری از فعالیت های زندگی خود شرکتی فعالانه داشته باشد. پدر و مادر باید کمک کنند فرزندشان کارهایی را برای خود و بعضا برای دیگران انجام دهد هر چند ممکن است این کارها ناقص ، کند و یا با مشکالاتی همراه باشد. به عنوان مثال از کودک سه ساله خود بخواهند که اسباب بازی ها و یا رختخوابش را جمع و مرتب کند.
